vé-fengja

d, to deliver a véfang, q. v.; ef þær sakir eru nökkurar er þeir verða eigi ásáttir á dóm sinn, ok skolu þeir þá véfengja, … segi ek þat Guði, at ek mun þat v. er ek hygg lög vera, … nema þar (viz. in the quarter-court) verði enn véfengit (a remnant of a strong inflexion), þá skal lúkask í fimtar-dómi, Grág. ii. 324; þeir eigu at væfengja er þrír eru hvárir-tveggju, ok fara svá at véfangi sem at fjórðungs-dómi, 274; véfengja mál, þeir munu ætla at v. brennu-málit ok láta eigi dæma mega, Nj. 240, cp. 150.

2. in mod. usage to impugn, doubt a statement; viltú v. það sem eg segi? eg vil ekki v. það; or also, eg véfengi þig ekki, I impugn not thy veracity.